Van eiland naar K(r)ater

Na ons prachtige Cambodja avontuur namen we afscheid van Chris en Yvon en namen wij de bus naar Trat. We wilden eigenlijk naar Bangkok, maar we zagen t niet zo zitten om gelijk 20 uur in een bus te zitten. Dus het werd Trat voor onze tussenstop. Ze hadden daar weinig echte guesthouse's, dus belandde we in hotel. Oehhhh... Was stiekem heerlijk! Geweldig zacht bedje, mega grote douche en we konden rollend onze kamer uit en dan rollend het zwembad in, klinkt niet slecht, nou en dat was t ook zeker niet;) maar de volgende dag toch onze reis voorgezet naar t kleine en rustige Bangkok ;). De laatste keer dat wij daar waren, begon ons avontuur, woow time flies! Maar ik vond Bangkok toen niet heel bijzonder, dus ging nu beetje met een gevoel heen: 'oké, het is omdat het moet'. Daar aangekomen, zaten we in een heel ander deel dan de vorige keer: de Khoa San Road. Woow! Fantastisch! Wat een enorme drukte, maar wat een gezelligheid. Er is van alles te doen en te zien, mijn beeld van Bangkok was ineens heel anders. Maar we waren naar Bangkok gegaan om een 'reis' te boeken naar de eilanden in het zuiden. Dus na 1 overnachting en een heerlijke massage moesten we de bus pakken naar Koh Lanta. Aangezien we nog maar een week hadden:( hadden we besloten een paar eilanden van het westelijke gedeelte van Thailand te bezoeken en dan beginnen met Koh Lanta dus, want die lag t meest zuidelijkst. Daar stond tegenover dat we wel een bus trip hadden van 20 uur, kleinigheidje houd je;) En achteraf gezien viel het reuze mee. We hadden een prachtige bus, de beste plekken, helemaal vooraan met lekker veel ruimte. Die beste plekken komt voornamelijk door onze samenwerkingstactiek! Milenc zorgt ervoor dat de backpacks in het bagage ruim komen, nee en niet omdat zij de sterkste is maar omdat zij het voor elkaar weet te krijgen om haar backpack het gevoel van 100 kilo mee te geven. En k kan regelrecht als eerste de bus inlopen om de beste plekken te bemachtigen, gierige Nederlanders zijn we toch. Maar ze kunnen het ook zien als tactische set, ga jij maar is 20 uur met je benen opgevouwen zitten. Doe ons maar lekker iets meer ruimte! Alleen konden we beide niet echt slapen in zo'n stoel haha. De reis begon om 18.00 en we kwamen de volgende dag om 14.15 uur aan. Maar wat een mega eiland is dat, maar super mooi. We zaten eigenlijk nog met de eilanden van Cambodja in ons hoofd (geen Wifi, geen wegen, alleen maar zand & zee). Nou dit eiland had alles. Dus wij hadden lekker een scooter gehuurd zodat we mooi het eiland konden zien: prachtig!! De wegen gaan vaak omhoog en dan weer omlaag, maar daar tussen heb me geweldige uitzichten op t strand of over stadjes. Ook is het heel gemakkelijk om met je scooter even te stoppen langs de weg, om vervolgens naar beneden te lopen en bij een afgelegen strandje te komen, waar t water hemelsblauw is.
Na een hele dag lekker touren en overal stoppen, hadden we besloten om de volgende dag naar het nationale park te gaan. Scheurend op ons monstertje, kwamen we op de weg apen tegen, woow! Helemaal enthousiast en genietend kwamen we bij het park aan... Woow, daar zit het dus helemaal vol met apen: geweldig! Maar stiekem vonden we het toch wel beetje eng, want ze zijn zo onvoorspelbaar.
Het park ligt aan net strand en biedt de mogelijkheid tot een jungletocht van uur met verschillende dingen die je kan zien. Zo sportief als we waren, gingen we lekker wandelen door het bos, noh en het was me t tochtje wel. Zwetend trapjes op en heeeeeel soms af, maar ik had t idee dat we vooral veel trapjes op moesten. Maar super gaaf! Beide besefte we dat we zo genieten van de plantjes en de bomen. Het zijn er zoveel en zo groot. Het is onvoorstelbaar. En terwijl we daar lopen, moederziel alleen met elkaar, zien we 2 apen, anders dan die kleine brutale aapjes in het begin. Geen idee wat voor soort het was, maar hoe cool! Twee kleine zwarte aapjes met witte ronde vlekken rondom hun ogen. Die kom je niet snel in Nederland tegen in het wild. Uitgezonderd onze 'behaarde' apen op het strand en de brutale aapjes in de klas;)
Na de tocht nam Tes lekker een duik in zee en ik zat lekker op t strand op de spullen te letten, daar werd voor gewaarschuwd: de apen stelen alles en maken zelfs je tas daar voor open als t moet! Haha wat hebben wij gelachen. Sommige mensen dachten slim te zijn en legde hun spullen onder een boom. Hallo, die apen zijn slimmer, dagggggg spullen! Die apen kregen het zelfs voor elkaar om de tas open te ritsen! Haha, de mensen renden daar serieus achter de apen aan of stonden onder een boom beetje drollig naar ze te kijken. Nee, dat kregen ze niet meer terug.. Die beesten zijn echt slim! Er was zelfs een vrouw en die kocht 2 ijsjes, legde ze even op tafel, BAM was daar een aap. Ze pakte tegelijk de ijsjes en uiteindelijk won de vrouw. Maar als je denkt dat die aap het erbij liet zitten, ho maar! Die vrouw liep met haar man weg, en die aap ging weg.. Kwam even later terug met nog meer apen, ze gingen die vrouw serieus treiteren. Aan der been hangen, aan der jurk trekken. Wat een beesten!!

Elke avond is er in het hoofdstadje van het eiland een grote nachtmarkt. Dus daar zijn wij zo'n drie avonden heen geweest. Niet alleen om spullen te kijken, maar ook om mensen te kijken, wat is het toch leuk om al die verschillende mensen te zien. Hoe ze gekleed zijn, hoe ze praten, hoe ze zich gedragen. Wat kan iedereen toch verschillen van elkaar, en blij toe. Dat maakt het, het leven een stuk leuker! We hadden in dat stadje ook een klein restaurantje/koffiehuisje gevonden waar we overheerlijke latte konden krijgen maar ook overheerlijke chicken satay en chicken masala! Hier zijn we dan ook meer dan 1 x geweest. Wel een gek idee eigenlijk dat je al bijna 2,5 maand aan het reizen bent en dan ook nog eens 3 x per dag uiteten. In Nederland zou het luxe zijn, hier kan het soms nog wel eens zorgen voor irritatie. Welk restaurant kiezen we nou weer uit, of wat wil ik nu weer eten. We hebben er erg van genoten in Azië, maar denk dat we straks ook weer blij zijn als er zelf gekookt mag worden.
In het grote stadje kom je ook veel duikshops tegen, we wilde eigenlijk naar Koh phi phi en Phuket gaan maar uiteindelijk zei milenc, we kunnen ook gaan duiken. Milenc heeft 1 x eerder gedoken in Egypte en deze ervaring vond ze helemaal niks. Ze had een redelijk paniek aanval in het water en wist niet wat ze met zichzelf aan moest. Nou met deze verhalen durfde ridder schijtebroek natuurlijk niet te gaan duiken. Oké oké tess kom op niet zo pussy zijn, nou na 10 minuten werd ik overgehaald en boekte milenc voor twee personen. (Stiekem was ik, milenc, zelf heel bang en wilde niet nog is, maar duiken schijnt zo fantastisch te zijn, dus angsten opzij, Tes overhalen en gaan met die banaan). Over twee dagen zouden wij de zee opgaan om te gaan duiken. De avond ervoor moest Tess ofcourse ziek worden, zullen het de zenuwen zijn? Nope tess was goed ziek voor twee dagen, en heeft dus niet kunnen duiken. De domper van dit verhaal was dat ze geen een cent terug kreeg van wat er voor haar betaald was. €120 zeg maar dag dag! Omdat we het geld niet terug kregen, besloot ik wel te gaan duiken, maar ik wilde zo NIET alleen gaan. Maar daar heb ik achteraf zo GEEN spijt van. Want daar en tegen heeft milenc een hele mooie ervaring gehad en een van haar angsten overwonnen, en dat helemaal alleen. Trots op deze kanjer! Gelukkig had ze mijn go pro camera mee, dus heb ik toch nog iets aan deze domper overgehouden. De rest van de tijd hebben we op Koh Lanta vooral gerelaxed en genoten van het mooie weer. De andere 2 eilanden hebben we uiteindelijk niet bezocht, zodat Tes nog beetje kon uitzieken en wij gewoon konden genieten van de zon, ipv reizen. Maar na die 2 dagen moesten weer zon leuke lange rit terug te gaan naar Bangkok voor de laatste twee dagen in Azië. Hier zouden we een oude bekende meeten die we ontmoet hadden in Laos. De Oostenrijkse dame Doris was namelijk ook deze periode in Bangkok. We zouden 6 uur s'ochtends aankomen in Bangkok, maar in Azië doen ze niet echt aan tijden, normaal gesproken kom je altijd te laat, maar verrassend kwamen we vandaag 2,5 uur te vroeg aan. Sta je dan om half 4 s'nachts in Koh san Road, de uitgaansstraat van Bangkok met je backpack op je rug. Doris zou al een kamer voor ons voor de volgende dag regelen maar we hadden geen idee waar ze dat gedaan had en welk hotel ze dus sliep. mmmmm we besloten om ergens maar te gaan zitten, wat te drinken en de nacht te overleven op een terrasje. Om vier uur zaten we heerlijk aan een colatje brak te zijn, totdat twee candees/Franse jongens ons kwamen vergezellen. Zij waren net aangekomen en hadden last van een jetlag dus waren niet moe, er kwam zoveel energie uit hun dat wij inmiddels ook niet meer moe waren, voetballend midden op straat en kletsend aan tafel was het zo 6 uur s'ochtends. De boys gingen naar hun bedje toe, boden nog aan dat we bij hun mochten slapen. Nee wij overleven het hier wel! Rond 8 uur wisten we waar onze Doris lag te bivakkeren dus besloten we om daar heen te lopen. Onze kamer was nog niet ready dus besloten we haar vriendelijk te wekken door keihard op de deur te kloppen. En daar waren we weer herenigd, gezellig bijgeklets bij het ontbijt om vervolgens richting de grootste markt van Bangkok te gaan.. En ja die was groot, en ze hadden er echt van alles. Een plattegrond zodat je kon zien welke afdelingen waar zaten: tweede hands dingen, dieren, kleding, eten, sieraden, noem het maar op alles hadden ze. Daar liepen we dus in 30 graden heerlijk over een marktje. De eerste avond hadden we lekker een massage genomen naja ik en Doris, milenc koos voor de gezichtsbehandeling. Het is zo ideaal om in Thailand massages te doen, het is spotgoedkoop en nog lekker ook. En daar wilde we nu nog van profiteren;)

En daar was het dan.. Onze laatste dagje Azië.. En onze laatste dag met Doris. Wat uiteindelijk als heel relaxed begon (stadje verkennen, lekker lopen), hebben we feestend afgesloten.
We hadden lekker samen indiaans gegeten, onder het genot van een heerlijk biertje en we wilde dan nog een klein after drankje doen op de Koh san Road. Terwijl we daar liepen, waren er veel mannen die bezoekers zochten voor de Ping-Pong show. Tes was hier ongeveer al 50x over begonnen en nu sprak iemand ons aan, dat we daar echt heen moesten. Na veel onderhandelingen over de prijs, was t uiteindelijk zover: wij gaan naar de Ping-Pong show! Haha, geen idee wat we te zien zouden kregen, kwamen we in een achter buurtje van Bangkok.

Als 3 brave meisjes zaten we in een klein donker zaaltje. Gelukkig kwamen er steeds meer mensen en was het nog best gezellig. We hebben genoten van een show wat ongeveer een half uur duurde, een gratis drankje en hoop gelachen. Wat we er gezien hebben... Je moet het zelf maar ondervinden. Soms snapte we er geen bal van en was er geen touw aan vast te knopen;)..

Onder het motto van: we gaan nooit meer naar huis, deden we nog een after drankje op de Koh san Road. Het werd een Bucket met veel drank en een shotje als toetje, onder het genot van kaart-drank- spelletjes. En het werden als snel 2 buckets... En 2 shotjes.. Het was een prachtige avond, het was onze eerste echte stap avond en het was onze laatste avond in Azië...en het werd onze eerst Aziatische kater...

Shit... De wekker... Wel gehoord en uitgezet. Ondertussen was het 06:55 en de taxi was er om 7 uur. (Graag 10 minuten van tevoren beneden zijn, failed). Woow... Wat hadden wij een kater. Ik hoorde Tes in de verte zeggen dat we moesten haasten. ( Naja Milenc ik zei dit niet één keer hoor, ik denk dat ik het niet eens zei, maar schreeuwde ;) en nog kwam ze er bed niet uit haha. Ze lag heerlijk in dromenland ;) ) verder naar eigenwijze Milenc ;) Maar mijn hoofd was nog dronken en ooh f*ck me tas moest ik nog pakken. Dus met me dronken hoofd, alles er in gepropt. Was ik de helft vergeten, hoppa dat in een plastic zak mee. Naar beneden gesjeesd en daar gewacht, ondertussen kwam onze lieve Doris mijn pyjama nog brengen